Odisha Day(Utkal Divas)2012 Celebration New Delhi

Hon'ble Governer M C Bhandare Addressing Odia People at Odisha day(Utkal Divas )2012 in New Delhi

ନାରୀ (Woman)

ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଲାଗି ପଡିଚନ୍ତି

ମାପିବାରେ ତାକୁ
 ...
ଗୋଟେ ଗୋଟେ ମାପ ଫିତା ଧରି


ସମସ୍ତେ ଭାରି ମଗ୍ନ

ହେଲେ କାଇଁ କିଛି ବି ତ ଏଯାଏଁ

ମାପି ପାରିଲେନି ସେମାନେ ...

ନା ତାର ହସ କୁ

ନା ତା ଭିତର ର ରହସ୍ୟ କୁ

ନା ତା ହୃଦୟ ର ଗଭୀରତା କୁ ...

ଯେତେ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ବି

ମାପି ପାରିଲେନି ତାର ପ୍ରେମ ର ରଂଗ କୁ

ନା ତାର ମମତା ର ଧାର କୁ

କି ତାର ସହନଶିଳତା କୁ

ଆଉ ତାର ଅସୁମାରୀ ଶକ୍ତି କୁ

ସଭିଂକର ଅଲକ୍ଷ ରେ ତା ଛାତି ତଳେ

ଜମାଟ ବାନ୍ଧି ଥିବା କୋହ ର ଭାର କୁ

ବି କୋଉଠି ମାପି ପାରିଲେ ...

ତା ଢଳ ଢଳ ଆଖି ତଳେ

ସାଇତା ହେଇଥିବା ଅସୁମାରୀ ସ୍ବପ୍ନ କୁ

ବି କେହି ପାରିଲେନି ମାପି

ତଥାପି ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଲାଗିଚନ୍ତି

କେଉଁ ଅନାଦି କାଳ ରୁ

ଲାଗିଥାନ୍ତୁ ସେମାନେ 
...
ଏବେ ତ ସେମାନେ ଭାରି ଥକା

ଆଉ ହତାଶିଆ ଦିଶିଲେଣି...

ସବୁ କଥା କଣ ମାପି ହୁଏ ?

ନା ଚନ୍ଦ୍ର କୁ ହାତ ବଢେଇ ପାରେ

କେବେ ବାମନ ?

ସେଇ ବାମନମାନେ ଖାଲି ଜାଣିଚନ୍ତି ତ

ତାର ଦେହ ଚାରି ପଟେ ଗୁଡେଇ ହେଇଥିବା

ତା ବାର ହାତ ଲୁଗା କଥା
 ...
ତା ଚାରି ହାତ ଓଢ଼ଣା ତଳ ର

ସାପ ପରି ଲମ୍ବା ତାର ବେଣୀ କୁ

ତା ପାଉଁଜ ର ରୁଣୁ ଝୁଣୁ ଶବ୍ଦ ସାଂଗେ

ଛୋଟ ଛୋଟ ପାହୁଣ୍ଡ ରେ

ତା ଥିରି ଥିରି ଚାଲି କଥା ...

ଆଉ ସେମାନେ ଜାଣିଚନ୍ତି

ସେ ଚୀର ଦିନ ଲାଗି ଶୋଇଗଲା ପରେ


ତା ଦେହ ତଳ ର ସେଇ କେତେ ଚାଖଣ୍ଡ

ଭୁଇଁ ର ମାପ କଥା .....

By:Nibedita Mishraguru

ମୋ ପାଇଁ ଲେଖନ୍ତ ନି କବିତା ଟିଏ(Write a Poem for Me)

ଏମିତି ଥରେ କହୁ କହୁ କହିଦେଲି 
ଏତେ ତ କବିତା ଲେଖୁଛ 
ଜହ୍ନ ତାରା ,ଆକାଶ ପାହାଡ 
ଏଇ ନିର୍ଜିବ ଜଗତ କୁ ନେଇ
ମୋ ପାଇଁ ବି ଥରେ ଲେଖନ୍ତ ନି କବିତା ଟିଏ....
ମୋ ସଜ୍ଜଳ କଜ୍ଜଳ ଆଖି କୁ ନେଇ
ମୋ ଗୋଲାପ ପାଖୁଡା ପରି ଓଠ କୁ ନେଇ
ମୋ ରୁଣୁଝୁଣୁ ପାଉଁଜି କୁ ନେଇ
କି ମୋ ହାତ ର କଙ୍କଣ କୁ ନେଇ
ଯଦି ନଲେଖି ପାରିଲ ମତେ ନେଇ କବିତା ଟିଏ
କଣ ବା ଲାଭ ମୋର ସ୍ଵାମୀ ଭାବେ ଜଣେ କବି ଙ୍କୁ ପାଇ ?
ତମେ ବି ଚିଡେଇବାକୁ ଯାଇ କହିଦେଲ
ତମେ କଣ ନଈ ନା ଝରଣା
ଜହ୍ନ ନା ଜୋଛନା ନା ମୋର ପ୍ରେମିକା ଯେ
ତମ କୁ ନେଇ ଲେଖିବି ମୁଁ କବିତା............?
ହେଲେ ବୁଝିପାରୁନି ଆଜି.... କାହିଁ
କାଗଜ କଲମ ଧରି ବସିଯାଇଛ ମୋ ପାଖେ?
ଚିତ୍ରକର ଟେ ପରି ପ୍ରତିଥର ମୋ ମୁହଁ କୁ ଚାହିଁ
ଗାରେଇ ଦେଉଛ କଣ ଦି'ପଦ ତମ କାଗଜ ରେ
ଆଜି ତ ମୁଁ କହିନଥିଲି ମୋ ପାଇଁ କବିତା ଟେ ଲେଖ ବୋଲି
ତେବେ.......?
କେଜାଣି କଣ ଲେଖୁଥିବ ତମେ?
ମୋ ଆଖି ମୋ ଓଠ ର ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁଥିବ କି
ମନରେ ଥିବା କିଛି ରାଗ କୁ କବିତା ର ରୂପ ଦେଉଥିବ?
ମୋର ନିନ୍ଦା ହେଉ କି ପ୍ରସଂଶା ଜାଣିଛି ତୁମେ ଯାହା ବି ଲେଖିଥିବ
ତମ କୁ କିନ୍ତୁ ମିଳିଯିବ ଖୁବ ପ୍ରସଂଶା ,ଖୁବ ବାଃ ବାଃ ......
ମୁଁ ଯାହା ଖାଲି ଏଠି ଛଟପଟ ହେଉଥିବି ଦେଖିବାକୁ ,ହେଲେ ପାରୁନଥିବି ଦେଖି
କେମିତି ଦେଖିବି କହିଲ ମୋର କି ଆଉ ବଳ ଅଛି
ମଜବୁତ ଏ କାଚ ଫ୍ରେମ କୁ ଭାଙ୍ଗି ,ତୁମେ ଦେଇଥିବା
ଫୁଲ ମାଳ ଟା ବେକରୁ କାଢି
ପହଞ୍ଚି ପାରିବି ତୁମ ଡାଏରୀ ପାଖରେ ...........?
ଜାଣି ନଥିଲି ତୁମ କବିତା ରେ ସ୍ଥାନ ପାଇବାକୁ ହେଲେ
ମତେ ବି ପାଲଟିବାକୁ ହେବ ଆକାଶ, ପାହାଡ ଜହ୍ନ ତାରା ପରି ନିର୍ଜିବ ବସ୍ତୁ ଟେ.................

 By:Julee Behera

Mobile Girl (Mobile Jhia)

By:dr.Kulangar

Mada Piebaku kian daribi

By:Dr.Kulangar